استاد حوزه و دانشگاه گفت: حضرت امالبنین(س)، پس از واقعه عاشورا از مرثیه خوانی و نوحه سرایی استفاده کرد تا ندای مظلومیت کربلائیان را به گوش نسلهای آینده برساند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فوری معصومه ظهیری روز چهارشنبه همزمان با ۱۳ جمادی الثانی سالروز وفات حضرت ام البنین(س) و روز تکریم مادران و همسران شهدا، در گفت و گو با اشاره به اینکه آن حضرت دارای روح بلند و صفات عظیمی بودهاست، افزود: این بانوی بزرگ در خاندان با اصالت و شجاع متولد شد و دارای صفات و ویژگیهای فردی مانند صبر و بردباری بود.
وی ادامه داد: حضرت امالبنین، پس از واقعه کربلا همراه حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع)، بار رسالت سیاسی و اجتماعی سنگینی را به عهده گرفت و پیامهای مهم کربلا و جنایات دشمنان اسلام را برای فرداهای تاریخ بیان کرد.
ظهیری با تاکید بر اینکه ایشان ارزشهای معنوی این حماسه عرفانی را زنده نگاه داشت، افزود: مادر چهار شهید و طلایهدار پیام آوران کربلا پس از حضرت زینب(س) که لحظه لحظه عمر خود را با پروردگارش به معامله گذاشت.
وی اضافه کرد: فاطمۀ کلابیه، ولایت مداری خویش را در همدردی غربت حضرت علی(ع) به اثبات رساند و اشک مظلومانهاش را از مدینه تا کربلا روانه کرد.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: فعالیتهای سیاسی و اجتماعی این زن فداکار از زمان روانه شدن ظلمها به حضرت علی(ع) آغاز شد و تا بعد از حادثه کربلا نیز ادامه پیدا کرد و فعالیتهای پسا عاشورایی وی، فریاد رهایی بخش رسول خاتم را در سینۀ تاریخ برای همیشه حک کرد. مبارزه سیاسی امالبنین با تربیت فرزندان شجاع در دفاع از سید الشهدا(ع)
وی تاکید کرد: همسر بزرگوار حضرت علی(ع) همچنین با پرورش فرزندانی غیور و شجاع نیز به نوعی یک مبارزه سیاسی با دشمنان اسلام را پیریزی کرد چنان که دردانههای وجودش نگذاشتند سید شهیدان تنها بماند و عَلَم دین محمدی، همواره برافراشته بماند. از دیگر ویژگیهای بسیار مهم امالبنین که ظهیری به آن اشاره کرد، توجه به زمان و مسایل مربوط به آن است.
استاد حوزه علمیه خواهران استان قم افزود: حضرت امالبنین برای عزاداری هر روز به همراه عبیدالله (فرزند عباس بن علی"ع") به بقیع میرفت و نوحه میخواند و گریه میکرد و آنگاه که در عزای فرزندان شجاع و دلیر خود میگریست میگفت: «دیگر مرا ام البنین مخوانید زیرا که به یاد شیران بیشه میاندازد مرا و من پسرانی داشتم که به نام آنها مرا ام البنین میخواندند اما دیگر فرزندی (پسری) ندارم.»
وی یاد آوری کرد: خواندن اشعار برای عزاداری گاه جنبههای دیگری دارد. امالبنین با این اشعار هم حماسه کربلا و شجاعت پسران خود و مظلومیت حق را به مردم زمان خود و آیندگان معرفی و هم تاریخ کربلا را واگویه میکرد و در قالب عزاداری و مرثیه سرایی نوعی اعتراض به حکومت وقت مینمود و مردم که اطراف او اجتماع میکردند نسبت به عمال بنی امیه متنفر و منزجر میشدند. امضای سبز مولای متقیان علی(ع) بر صحیفه تربیت ام البنین
ظهیری ادامه داد: زندگی این زن نمونه تاریخ، سراسر مهر، عاطفه به یتیمان فاطمه(س) و دفاع از حریم ولایت از علی تا حسین بن علی(ع) بود. او به عنوان همسر شهید رسالت خویش را به خوبی به پایان رسانید و فرزندانی تربیت کرد که فدایی ولایت و امامت بودند.
وی افزود: هر چهار فرزند این مادر در کربلا قربانی آرمان ها و ارزش های «ولی » و «امام» خود شدند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: اینگونه بود که امضای سبز مولای متقیان علی(ع) بر صحیفه تربیت ام البنین تا همیشه تاریخ به ثبت رسید.
به گزارش ایرنا، حضرت امالبنین (س) بعد از حضرت زینب کبری (س) دارفانی را وداع گفت، ولی تاریخ نگاران سال ارتحال او را متفاوت نگاشتهاند، به طوری که عدهای آن را سال ۷۰ قمری و عده دیگری تاریخ وفات آن مادر فداکار را، سیزدهم جمادی الثانی سال ۶۷ قمری دانستهاند که نظر دوم از شهرت بیشتری برخورداراست.
امالبنین (س) را در قبرستان بقیع، در جوار امام حسن مجتبی (ع)، فاطمه بنت اسد (س) و دیگر شخصیتهای اسلامی به خاک سپردند.
منبع: ایرنا
انتهای خبر/ https://qomefori.ir/vdcjhaev.uqexhzsffu.html