مهاجرت و حاشیه نشینی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فوری ...الگوبرداری غیراصولی و نادرست از سایر کلانشهر‌ها سبب شده ‏است در بسیاری از مناطق حاشیه‌شهری و محله‌های جدید، به جهت ‏ساکن شدن جمعیت مهاجر، شاهد بسیاری از آسیب‌های اجتماعی ‏باشد. توسعه شهری به عنوان یک مفهوم فضایی، به معنی تغییرات ‏در کاربری زمین و سطوح تراکم جهت رفع نیازهای شهر در زمینه ‏مسکن، حمل و نقل، اوقات فراغت، تامین غذا و ... تعریف کرد. ‏چنین توسعه‌ای زمانی پایدار خواهد بود که در طول زمان، شهری ‏از نظر محیط زیستی قابل سکونت و زندگی، از نظر اقتصادی ‏بادوام و از نظر اجتماعی همبسته باشد.
منظور از توسعه ‏پایدار، حفاظت صرف از محیط زیست نیست، بلکه مفهوم جدیدی از ‏رشد اقتصادی است که عدالت و امکانات زندگی را برای تمام ‏مردم آن منطقه فراهم کند. باتوجه به آنچه ذکر شد مناطقی که ‏در قم توسعه یافته‌اند، عملا مصداقی از حاشیه‌نشینی می‌باشد که ‏شاخص‌های لازم برای حفظ و ماندگاری یک جامعه تاب‌آور را ندارد.‏
عدم توجه بـه هنجارهـا و باورهـای جامعه توسط جامعه انسانی ‏مهاجر، بخصوص مسائل مذهبی، فرهنگی و اجتماعی، چـالش‌هـایی ‏بـا نظـام‌های ارزشی حاکم بر شهر را به همراه خواهد داشت. ‏مهاجرت جمعیت سرریز کلانشهرهایی مانند تهران که دیگر توان ‏مالی لازم برای زندگی در پایتخت را ندارند، نمود این تقابل و ‏تضاد فرهنگی در گستره شهری قم را طی سالهای اخیر مشهودتر ‏کرده است و پیامدهای آن در افزایش مقایسه آمار ناهنجاری‌های ‏هشدار دهنده و نگران کننده اجتماعی در شهر نمود داشته است. ‏بررسی‌های صورت گرفته در مراکز بهزیستی در بحث متکدیان، ‏دختران فراری و کودکان خیابانی، بیانگر این است که بیشتر ‏این افراد از سایر استانهای کشور به قم مهاجرت نموده‌اند و ‏در واقع قم سرریز آسیب‌های اجتماعی استان‌های دیگر می‌باشد.‏
با توجه به اینکه انگیزه و محوریت مهاجرت به شهر مذهبی قم، ‏باید آموزش علوم اسلامی باشد، به دلیل عدم توجه صحیح و ‏کارشناسانه مسئولین در طول سالیان گذشته به رسالت اصلی این ‏شهر در پرورش مبلغ و توسعه زیر ساخت‌های لازم در راستای ترویج ‏صحیح علوم اسلامی باشد، جمعیت کثیری از استان‌های دیگر به این ‏شهر مهاجرت کرده‌اند که از نخبگان مناطق خود نبوده و با هدف ‏تحصیل در علوم دینی نیز به این شهر مهاجرت نکرده‌اند. ‏مهاجرانی که اغلب در بخــش غیررســمی اقتصـاد شـاغل بـوده و ‏از ثبـات شـغلی، بی بهره و غالبــا فاقـد مهـارت بـوده و ‏درآمـدی پاییـن دارنـد‎.‎‏ ‏
هر نقطه شهری که فاقد استانداردهای خدمات و زیرساخت‌های ‏پایدار شهری باشد حاشیه تعریف می‌شود. حاشیه‌نشینان به دلیل ‏اینکه در میان خود از همبستگی اجتماعی ضعیفی برخوردار ‏هستند، دولت را نماد مدیریت جامعه می‌دانند. بسیاری از مناطق ‏قم که بیشترین جمعیت مهاجر را در خود جای داده‌اند به دلیل ‏نداشتن زیر ساخت‌های پایدار شهری جزو مناطق حاشیه تعریف ‏می‌شوند.‏
زماني‎ ‎كه‎ ‎شهر‎ ‎بطور‎ ‎همزمان‎ ‎قادر‎ ‎باشد‎ ‎تا توازن‎ ‎بين‎ ‎عملكردهاي‎ ‎اكوسيستمي‎ ‎و‎ ‎انساني‎ ‎برقرار‎ ‎كند، انعطاف‌پذير‎ ‎باشد و‎ ‎قدرت‎ ‎انطباق‎ ‎در‎ ‎شرايط‎ ‎عدم‎ ‎قطعيت‎ ‎و‎ ‎رويدادهاي غيرمنتظره‎ ‎را داشته‎ ‎باشد،‎ ‎فرصت‌هاي‎ ‎موجود‎ ‎و‎ ‎بالقوه‎ ‎را‎ ‎حفظ‎ ‎و‎ ‎روي آنها‎ ‎سرمايه‌گذاري‎ ‎كند،‎ ‎در‎ ‎آن‎ ‎صورت‎ ‎تاب‌آور‎ ‎است. بــه دلیــل مشــکلات اقتصــادی، بیکاری و ‏فقــر مزمـن، اسـتعداد رشـد آسـیبهای اجتماعـی از جمله ‏انحرافــات و ناهنجاری، بزهــکاری ازدواج‌های بین فرهنگی و ‏مسائل و مشکلات پس از ازدواج و طلاق و خشــونت در ‏ســکونتگاههای حاشیه شهر و شهرک‌ها و محله‌های جدید در این ‏مناطق بیــشتر می‌‌باشد، لذا مدیریت و کنترل مهاجرت و ارتقاء ‏شاخص‌های پایداری در این مناطق کلانشهر قم، توجه پیش از پیش ‏مسئولین این استان را می‌طلبد.
کمااینکه در این میان تدوین ‏سند چشم‌انداز شهر مقدس قم برای فاصله سالهای 1394 تا 1414 ‏توسط شهرداری قم که دارای افق بیست ساله می‌باشد و به چهار ‏برنامه عملیاتی پنج ساله تقسیم می‌گردد، موجب سرعت بخشیدن به ‏کار و حرکت به سمت تبدیل شدن این شهر به الگوی شهر اسلامی با ‏جایگاه بین‌المللی، شهری با محیط زیست پایدار، چشم نواز، ‏ایمن و شهروند محور شده است.‏

انتهای خبر/ https://qomefori.ir/vdccpmqs.2bqos8laa2.html